حصیری قدیمی ترین روش ساخت مبلمان شناخته شده در تاریخ است که قدمت آن به 5000 سال پیش می رسد.
اولین بار در مصر باستان با استفاده از مواد گیاهی انعطاف پذیر ثبت شد، اما در دوران مدرن از هر ماده انعطاف پذیر و به راحتی بافته می شود.
اعتقاد بر این است که کلمه حصیری یا ویکر منشأ اسکاندیناویایی دارد: vika که در سوئدی به معنای “چین کردن” است و vicker به معنای بید.
سبد حصیری گلدان به طور سنتی از مواد با منشاء گیاهی مانند بید ، حصیر ، نی و بامبو ساخته می شود ، اما از الیاف مصنوعی ساخته می شود.اکنون نیز استفاده می شوند. حصیری سبک و در عین حال مستحکم است و برای وسایلی که اغلب جابجا می شوند مانند مبلمان ایوان و پاسیو مناسب است.
Rushwork و Wickerwork اصطلاحاتی هستند که در انگلستان استفاده می شود.
یک الگوی بافتنی معمولی Wiener Geflecht ، Wiennese Braiding نامیده میشود، زیرا در قرن 18 در وین اختراع شد و بعداً بیشتر با صندلی قهوهخانه Thonet مورد استفاده قرار گرفت.
حصیری در مصر باستان ثبت شده است که از “نی و علف های باتلاقی” بومی ساخته شده است.
خانواده های طبقه متوسط فقط می توانستند چند قطعه مانند میزهای کوچک را بخرند.
با این حال، باستانشناسانی که بر روی مقبرههای فراعنه ثروتمند کار میکنند، طیف گستردهتری از اقلام حصیری را کشف کردهاند، از جمله “صندوق، سبد، جعبه کلاه گیس، و صندلی”.
حصیری حتی در امپراتوری هخامنشی در میدان نبرد، در سپرها کاربرد پیدا کرد.
محبوبیت حصیری از مصر باستان و ایران به روم باستان منتقل شد .
از سبدهای حصیری برای حمل وسایل در پمپئی استفاده می شد مبلمان از حصیری به سبک رومی ساخته می شد.
پیشنهاد شده است که استفاده گسترده از حصیری در عصر آهن (1200 قبل از میلاد – 400 پس از میلاد در اروپا) ممکن است بر توسعه نقوش بافته شده در هنر سلتیک تأثیر گذاشته باشد.
در قرن 16 و 17، حصیری در کشورهای اروپایی مانند پرتغال ، اسپانیا و انگلستان “کاملاً رایج” بود.
بدون دیدگاه