روفرشی مخمل که با دیزاین خانه تغییر رنگ می دهد

یونسکو [22] نشان داده است که انقراض این صنعت دیرپای بسیار محتمل است. احیای آن نه تنها از این اتفاق جلوگیری می کند، بلکه راه را برای رشد اقتصادی هموار می کند [23]. علاوه بر این، بخش HC ایران با چندین چالش بازاریابی بین المللی، به ویژه به دلیل تحریم های بین المللی که تجارت بین المللی ایران را هدف قرار می دهد، مواجه شده است. بر اساس گزارشی که مرکز ملی روفرشی مخمل 12متری ایران منتشر کرده است، کشورهای اتحادیه اروپا برای چندین قرن مصرف کننده اصلی HCهای ایرانی بوده اند. با این حال، صادرات به اتحادیه اروپا در سال های اخیر روند کاهشی را تجربه کرده است [24]. علاوه بر این، کشورهایی مانند هند، چین و پاکستان با الهام از نقوش و طرح‌های فرش ایرانی، پیشرو در بازار جهانی شده‌اند.
با توجه به اهمیت فرش ایرانی برای اقتصاد ایران و به عنوان نمایانگر فرهنگ کهن آن، ارزیابی زمینه های بالقوه توسعه HC ضروری است. تاریخچه شرکت های فرش دستباف ایران به سال 2000 قبل از میلاد برمی گردد [11]. این منطقه سابقه طولانی در بافت و تجارت فرش دستباف دارد [25]. بنابراین، توسعه بخش HC و تشویق نسل جدید برای کار در این زمینه ضروری است. این امر به ویژه در هنگام در نظر گرفتن کاهش درآمدهای مرتبط با این صنعت ضروری است. نیروی کار از حدود 1809612 نفر در سال 2007 [11] به حدود یک میلیون نفر در سال 2020 کاهش یافته است که نشان دهنده نرخ کاهش 44.73 درصدی است [13]. استدلال می شود که شناسایی و اجرای مشوق های همکاری/رقابت در صنعت، مشکلات مربوط به توسعه و ارتقاء در بازارهای ملی و بین المللی را حل می کند [26]. شرکت‌های خوشه‌ای می‌توانند به مزایای ارائه شده توسط اقتصاد مقیاس و نزدیکی سهامداران درگیر دست یابند که همکاری را تشویق می‌کند [27]. بنابراین، شناسایی مناطق مناسب برای تولید HCs ممکن است مزایای اقتصادی داشته باشد. بر این اساس، هدف اصلی این مطالعه شناسایی زمینه های بالقوه مناسب برای توسعه صنعت فرش دستباف است. این تحقیق بر اساس نتایج مطالعات میراث فرهنگی و صنایع دستی با ارائه ایده‌های تحلیل فضایی مبتکرانه مرتبط با شناسایی مناطق مناسب برای توسعه صنعت HC است.