پیچ وسیله ای است که به صورت مکانیکی دو یا چند جسم را به یکدیگر متصل می کند. به طور معمول، بست ها می توانند دائمی یا غیر دائمی باشند، اما اغلب برای ایجاد اتصالات غیر دائمی استفاده می شوند.
این اجازه می دهد تا اتصالات بدون آسیب رساندن به قطعات متصل شده از بین بروند یا جدا شوند. سایر فرآیندهای اتصال مانند جوشکاری یک اتصال دائمی ایجاد می کند.
اتصال دهنده ها در زمینه های مختلفی مانند فلزکاری و نجاری کاربرد دارند. استفاده از اتصال دهنده ها به عنوان یک فرآیند اتصال در این زمینه، زندگی را از بسیاری جهات آسان کرده است که در ادامه بیان خواهد شد.
پیچ جوش استیل های فلزی باید محکم بوده و بتوانند بارهای قابل توجهی را تحمل کنند. آنها اغلب با استفاده از فرآیندهای متالورژی پودر و ریخته گری تولید می شوند.
پیچ های رزوه ای بیشترین استفاده را برای مونتاژ قطعات دارند زیرا نصب و حذف در صورت نیاز آسان است.
رزوه های پیچ به دو استاندارد اصلی استاندارد شده اند: ISO و ANSI . رزوه های آنها نیز بسته به نوع کاربرد می تواند راست یا چپ باشد، اما اکثریت رزوه های راست هستند. بست رزوه ای سه نوع اصلی است. پیچ ها، پیچ ها و ناودانی ها.
کاربردهای اتصال دهنده ها امروزه رایج است زیرا مزایای بیشتری نسبت به سایر فرآیندهای اتصال دارد. در واقع، تقریباً تمام کاربردهای صنعتی را می توان به گونه ای طراحی کرد که فقط از اتصال دهنده ها استفاده کند که باید برخی از عوامل را در نظر گرفت. مواردی که باید در نظر گرفته شوند عبارتند از:
همچنین تعداد بست های مورد نیاز باید در نظر گرفته شود. هنگام انتخاب یک اتصال دهنده برای یک کاربرد خاص، باید برخی موارد را نیز در نظر گرفت.
کاربردهای رایج اتصال دهنده ها در اطراف ما شامل صندلی، میز، چهارپایه، در، پنجره، ظروف آشپزخانه، وسایل برقی و غیره است.
کاربرد گسترده بست ها در صنایع خودروسازی، هوانوردی، تجهیزات کشاورزی، دریایی و غیره است، در واقع، هر جایی که با تجهیزات سروکار دارد. اتصال دهنده ها همیشه مورد توجه قرار می گیرند.
همانطور که قبلاً گفته شد، متالورژی پودر یا ریخته‌گری تکنیک‌های رایج برای ساخت اتصال دهنده‌ها هستند. اتصال دهنده ها معمولاً با فولاد ساخته می شوند.
بدون دیدگاه