اندازه گیری زمان یکی از بزرگترین فتح های بشریت بود شما با ساعت laros قدیمی میتوانید یک استایل کلاسیک بزنید.
در واقع، تا قرن دوازدهم یا سیزدهم بود که اولین سیستم های مکانیکی ظاهر شدند. اما بحثی از ساختن ابزار جیبی برای آنها وجود نداشت آنها هنوز اشیایی بزرگ و دست و پا گیر بودند.
برخی از آنها قابل حمل و نقل بودند، مانند ساعت شماره گیری که توسط لویی یازدهم در سال 1480 خریداری شد، برخی دیگر صرفاً برای تزئین میز در نظر گرفته شده بودند.
خیلی سریع، ضرورت، سازندگان را بیش از پیش هوشمندتر کرد. این ساعت ها فقط با احتیاط بی نهایت قابل حمل هستند.
به نظر می رسد ساعت سازان ایتالیایی اولین کسانی بودند که فنر مارپیچی را تصور کردند. اولین نمونه شناخته شده به پایان قرن پانزدهم باز می گردد.
در طرحی از لئوناردو داوینچی یافت می شود. اما پس از سال 1500، نقش ایتالیا در هنر ساعت سازی محتاطانه تر شد و برای صد و پنجاه سال، مقام اول به آلمان و سپس به فرانسه رسید.
شکل‌های دیگری از ساعت‌ها ظاهر شد، مانند تنبور یا گرد. سپس آنها را بیشتر به زنجیر دور گردن آویزان می کردند تا در جیب.
رایج‌ترین آنها در آغاز قرن هفدهم، بیضی شکل، کمی گنبدی، طرفین صاف و سوراخ‌شده با نقوش تزئینی و اسکنه‌دار بودند.
با این وجود، در این زمان ما ساعت های هشت ضلعی زیادی پیدا می کنیم. اما ما گاهی اوقات با اشکال کمتر پیش پا افتاده مواجه می شویم: صلیب، جمجمه، کره زمینی، گل لاله مانند قرن گذشته، جعبه خود را عموماً از فلز طلاکاری شده، اغلب سوراخ شده، حکاکی شده ،حکاکی می کردند.
صفحه با یک پوشش، در اصل فلزی، سپس شفاف، معمولاً کریستال سنگی، محافظت می‌شد تا زمان خوانده شود.
بدون دیدگاه