کابل‌های الکتریکی سیم‌های حامل جریان هستند که در یک مجموعه به هم متصل، پیچ خورده یا بافته می‌شوند. این سیم ها از مواد رسانای الکتریکی ساخته شده اند که با یک یا چند لایه عایق محکم شده اند. به کل نصب، مونتاژ کابل می گویند. این کابل ها سیگنال های الکتریکی را حمل می کنند و به تولید، انتقال و توزیع برق کمک می کنند.

کابل برق از سه جزء اصلی تشکیل شده است:

هادی ها: هادی ها سیم های انتقال دهنده برق در کابل هستند. اینها از فلزات با رسانایی بالا مانند مس و آلومینیوم ساخته شده اند که مقاومت کمی دارند و می توانند برای کاربردهای ولتاژ بالا استفاده شوند.
عایق ها: سیم های رسانا با استفاده از مواد عایق از هم جدا می شوند تا از هرگونه ناهنجاری در مسیر جریان جریان جلوگیری شود. به عنوان رسانای بد الکتریسیته، از اتصال کوتاه و مسیرهای جریان ناخواسته جلوگیری می کنند. در زمان‌های گذشته، کاغذ، پارچه یا لاستیک به‌عنوان مواد عایق مورد استفاده قرار می‌گرفتند، اما اکنون بر اساس کاربردشان با پلیمرهای مصنوعی مختلف جایگزین می‌شوند. مثال: پلی اتیلن، لاستیک بوتیل و غیره.
غلاف: این سیم ها کابل را در برابر شرایط جوی مانند رطوبت زیاد در هوا، واکنش های شیمیایی یا حملات آتش محافظت می کنند. غلاف های رایج از پلی وینیل کلراید (PVC) ساخته می شوند.

بر اساس فاز منبع تغذیه و ولتاژ اعمال شده، سیم‌کشی‌های کابل با استفاده از کد رنگی متمایز می‌شوند. این امکان رعایت استانداردهای ایمنی و شناسایی آسان را فراهم می کند.

یک منبع تغذیه تک فاز به یک خط، یک نول و یک سیم زمین نیاز دارد. در حالی که برای یک منبع تغذیه سه فاز، سیم های سه خط، یک نول و یک سیم زمین مورد نیاز است. استانداردهای مختلفی برای کدنویسی در کشورهای مختلف دنیا وجود دارد.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *