رب گوجه صدف یک محصول جهانی در آشپزخانه است که برای تهیه سس سبزیجات و فرآورده های گوشتی، آجیکا، سس کچاپ، سس و سس پاستا، گل گاوزبان، پیتزا، کلم، خرچو، راتاتوی، هودج، محصولات خانگی.
جالب اینجاست که گوجه فرنگی قبلاً یک گیاه زینتی با میوه های سمی در نظر گرفته می شد. آن را در گلدان ها یا باغ ها فقط برای تزئین منطقه پرورش می دادند. در سال 1822، افسانه سمی بودن گوجه فرنگی از بین رفت و این محصول به سرعت محبوبیت پیدا کرد.
رب گوجه صدف یک توده کنسرو شده است که از پوره گوجه فرنگی پخته به دست می آید. هر چه غلظت ماده خشک در محصول بیشتر باشد، بهتر است. این رقم به میزان گوجه فرنگی استفاده شده برای تهیه ماکارونی اشاره دارد.
اولین نمونه اولیه پوره گوجه فرنگی در قرن نوزدهم ایتالیا ظاهر شد، زمانی که سرآشپزهای محلی کنسانتره را با سیر، فلفل و روغن زیتون مخلوط کردند.
در حال حاضر رب گوجه صدف در انواع اول، بالاتر و اضافی تولید می شود. دومی با رنگ نارنجی مایل به قرمز غنی، قوام ضخیم متمایز می شود و بیشترین ارزش را برای بدن انسان ارائه می دهد.
رب گوجه فرنگی انباری از فیبر غذایی، اسیدهای آلی، لیکوپن، ویتامین های A، E، C، عناصر ماکرو و میکرو است.
به گفته دانشمندان، این محصول دارای اثر آنتی اکسیدانی قوی است، از سلول های بدن در برابر پیری زودرس و اثرات نامطلوب محیطی محافظت می کند، به غلبه بر استرس کمک می کند و خطر ابتلا به سرطان و بیماری های قلبی را کاهش می دهد.
برای بهترین اثر، ترکیب پذیرایی گوجه فرنگی تازه و سس بر اساس آنها توصیه می شود. به یاد داشته باشید که آنتی اکسیدان لیکوپن تنها در حضور چربی قابل جذب است.
خمیر هضم را بهبود می بخشد، تولید شیره معده را تحریک می کند، متابولیسم را بهبود می بخشد. در افراد مبتلا به زخم، سنگ کیسه صفرا، گاستریت و اسیدیته بالای معده منع مصرف دارد.
بدون دیدگاه